جمود مفصل شانه یک ضایعه التهابی و محدودکننده مفصل شانه‌است که غالبا در سن ۵۰-۴۰ سالگی رخ می‌دهد و به همین دلیل چینیها این بیماری را «شانه پنجاه ساله» نیز می‌نامند.
محدودیت حرکتی در مفصل شانه از علائم بارز و وجه تسمیه جمود مفصل شانه‌است که به‌خصوص درحرکاتی مانند بالا آوردن دست روی سر، دور کردن بازو از تنه و چرخش خارجی بازو شدت بیشتری دارد. به علت از دست دادن تدریجی توانایی در حرکات شانه بیمار ممکن است به مرور و در موارد مزمن به تحلیل عضلات (آرتروفی) نیز دچار شود.
در موارد مزمن و استقراریافته بیماری ممکن است بین کپسول و سراستخوان بازو چسبندگی بوجود بیاید که آن‌را «کپسولیت چسبنده» می‌نامند.
از دیگر علائم بیماری درد است که درد شانه می‌تواند با درد منتشر دست، ازدیاد حساسیت به سرما، تورم و رنگ‌پریدگی انگشتان و یا الگوی غیرطبیعی تعریق همراه باشد.
درد و محدودیت حرکات شبانه‌روزی است اما در ساعات شب شدت بیشتری دارد. در طب رایج درمان بیماری در مرحله حاد شامل گرمادرمانی و کاربرد تمرینهای کششی پاندول با وزنه و تمرینهای انقباضی غیرفعال حرکات شانه‌است ولی در مراحل پیشرفته بیماری تزریق دارو در داخل مفصل نیز تجویز می‌شود.
در موارد مزمن و استقرار یافته و به ویژه در موارد چسبندگی، باز کردن فضای مفصلی به روش جراحی و دستکاری مفصل زیر بیهوشی عمومی‌از روشهای درمان جراحی است که در کمتر از ۲درصد موارد انجام می‌گیرد.
طب سوزنی به ویژه در مرحله حاد بیماری جمود مفصل شانه درمان انتخابی است که در کنار فیزیوتراپی روند بهبود را تسریع می‌کند و عوارض بیماری را کاهش می‌دهد.
درمان طب سوزنی شامل جلسات روزانه به مدت یک هفته و هر روز به مدت نیم ساعت تا ۴۵ دقیقه تحریک الکتریکی در نقاط ورود سوزن است که در پایان هفته متناسب با روند بهبودی تعداد جلسات به دو تا سه بار در هفته تقلیل می‌یابد و از پایان هفته سوم به بعد مراجعات هفتگی تا بازگشت کامل حرکات شانه به حالت طبیعی و رفع درد تا پایان ماه دوم یا سوم ادامه خواهد یافت.
استفاده از طب سوزنی در درمان این بیماری بدون عارضه‌است و باعث کوتاهتر شدن طول درمان می‌شود.
