مردم بیش از اینکه از نعماتی که دارند لذت ببرند نگران از دست دادن آن هستند!

همه متفکران بر این باورند که اضطرابها و نگرانی‌ها ی ما ریشه در احساس نا امنی دارند. این احساس که من چیزی یا کسی یا شرایطی را ممکن است از دست بدهم و یا موقعیتم تغییر کند.

این احساس بطرز غریبی بطور آشکار و پنهان در زندگی ما تعمیم یافته، همه زندگی ما را سرشار از اضطراب و ترس می‌کند. بینش ما نسبت به این واقعیت رفتار بسیار مناسب ما را باعث می‌گردد بخصوص وقتی بجای نگرانی راهی خلاقانه اتخاذ نموده و از امکانات موجود زندگی خود تا حد امکان بهره‌مند شویم و با آن رشد کنیم.