یوگا تراپی پیشگیری بهبود و کنترل عوارض آرتروز

وقتی کلمه “آرتروز” را می شنوید، احتمالاً به یاد افراد مسن با درد مفصل می افتید. اما آرتروز در واقع می تواند در افراد جوان تر (حتی کمتر از ۲۰ سال) نیز ظاهر شود.

این عارضه اغلب در مفاصلی که زیاد بکار گرفته می شوند (مانند انگشت و مچ دست ها، زانو ها، مچ پاها، کمر و ستون فقرات) شایع تر است و باعث فرسایش تدریجی غضروف های بین مفصلی (که مانند بالشتک مفاصل را از ساییدگی بر روی یکدیگر مصون می­دارند) می شود.  با گذر زمان و عدم رسیدگی و تصحیح عادت های نادرستی که منجر به ایجاد آرتروز می­شوند، التهاب مفاصل افزایش یافته و باعث محدود شدن دامنه حرکت، درد، سفتی و تورم می شود. در موارد شدید فرد مجبور به عمل جراحی جهت حفظ روال طبیعی زندگی خود خواهد شد.

در جوانان آرتروز به طور معمول، مفاصلی که متحمل وزن بدن هستند را هدف قرار می دهد (زانوها، باسن و مچ پاها) زیرا این مفاصل تحت تأثیر آسیب های ورزشی و چاقی قرار می گیرند.

دانستن حقایق عارضه آرتروز می تواند مفاصل شما را نجات دهد.

آرتروز چه بخش های دیگر بدن را درگیر می کند؟

آرتروز نوع خاصی از التهاب مفصل است که به خصوص در استخوان های پایین بدن (پایین تنه) رخ می دهد. این بخش های بدن شامل:

• لگن: لگن استخوان بزرگ و پُلک‌شکل است که با ستون فقرات در نقطه‌ای به نام استخوان خارجین (sacroiliac joint) پشت سمت راست و چپ لگن به هم پيوسته است. لگن نيز با استخوان‌های ران در نقطه‌ای به نام استخوان لگن- ران (hip joint) در جلو سمت راست و چپ لگن به هم پيوسته است.
• زانو: زانو نقطه‌ای است که استخوان‌های ران و ساق به هم متصل می شوند. زانو شامل سه مفصل است: مفصل فموروتیبیال (femorotibial joint) که بین استخوان ران و استخوان ساق قرار دارد، مفصل فموروپاتلار (femoropatellar joint) که بین استخوان ران و پاتلا (patella) یا استخوان زانو قرار دارد، و مفصل پروکسیمال تیبیوفیبولار (proximal tibiofibular joint) که بین استخوان ساق و استخوان فیبولا (fibula) قرار دارد.
• مچ پا: مچ پا نقطه‌ای است که استخوان‌های ساق و پا به هم متصل می شوند. مچ پا شامل دو مفصل است: مفصل تالوکرونیال (talocrural joint) که بین استخوان ساق و استخوان تالوس (talus) قرار دارد، و مفصل ساب‌تالر (subtalar joint) که بین استخوان تالوس و استخوان کعب (calcaneus) قرار دارد.

آرتروز باعث فرسایش غضروف های بین این مفاصل می شود که نقش یک بالشتک لغزنده را بر عهده دارند. غضروف ها باعث می شوند که استخوان ها روی هم لغزش نکنند و از تکانه های حرکت جذب شوند. آرتروز باعث می شود که غضروف ها نازک و ترک خورده شوند و در نهایت از بین بروند. این باعث می شود که استخوان ها روی هم ساییده شده و زائده های استخوانی به نام اُستئوفیت (osteophyte) ایجاد شود. این عمل باعث درد، التهاب، تورم، سفتی و کاهش حرکت در مفاصل مبتلا می شود.