از حرکت باز نمی مانیم و پایان تمام رنجهای مان بازگشت به جایی خواهد بود که از آنجا آغاز نموده ایم و آنجا را نخستین بار خواهیم دید.
رنج برای اغلب ما یک حقیقت زندگی است. با تمام تلاشهایی که برای تسلای خود می کنیم گویا که ما را از این رنجها گریزی نیست. نارضایتی بنیادین حیوان ناطقی که نامش آدمی است، اندیشه اصلی تمام دستگاههای فلسفی و دینی بوده است.
از دیدگاه یوگا از آن رو رنج می بریم که در نادانی زندگی می کنیم و از سرشت حقیقی مان بی خبریم. همان سرشتی که در پس پرده ای ازجهالت پنهان می باشد. سرشت حقیقی ما ورای تنگناهای هستی، در حالت وجد از رنج آزاد و دور است. این سرشت در عمق دل و آن سوی کورسوی اندیشۀ ماست. آن دانستگی مطلق است که به هر چه در آفرینش هست جان می بخشد و سرچشمه و مقصد حیات می باشد.
چنانچه پرده های جهالت و نادانی از ذهن انسان رخت بربندد، آفتاب روشن عشق پدیدار می شود. همان عشقی که سرمنزل تمام هیاهوها و نجات بخش انسان می باشد.
میان این جنجال ها، شلوغیها و سردرگمی که ساخته و پرداخته ذهن بشر می باشد،انسان به دنبال چه می گردد؟ چه می خواهد؟ چه چیز او را آرام و متعادل می سازد ؟
در این زمان که خشم و نفرت بیداد می کند و همه انسانها به دنبال منافع شخصی خود دست به هر عمل غیراخلاقی می زنند و حتی حاضرند تا همنوعان خود را برا ی رسیدن به خواسته و هدف خود له کنند، غرق شدن در عشق ذات الهی بیشتر از همیشه و هر عصری مورد نیاز بشر می باشد. آرامشی عمیق که به دنبال آن سکوت و غوطه ور شدن در صفتهای دوست داشتنی ذات بی همتا، پروازی زیبا و پر از عشق را به دنبال خواهد داشت. پروازی که ما را از این همه زشتی که باعث آزار و اذیت همگان شده دور کند و به ما چنان شعف و لذتی بدهد که حاضر نباشیم آن را با دنیایی از لذات مادی عوض کنیم.
در این عصر آزار دهنده که روز به روز تنگناها، فشارهای عصبی، افسردگیها، غم و رنج بیشتر می شود همه به دنبال راهی می گردند، به دنبال طنابی برای رهایی و ادامه حیات مادی، مُسکنی برای دردهای دنیایی خود. اما در هزاران راهی که پیدا و تجربه شده، علم یو گا توانسته جایگاه خود را بین تمام علوم حفظ کند و جوابگوی دردهای جسمی، ذهنی و روحی انسان باشد.او را با جسمی سالم و روانی پاک به زندگی بهتر تشویق کند. در این عصر آهن، یوگا با ایجاد شناخت به عنوان ابزاری که می تواند در چند بعد به انسان کمک کند سرپا مانده و روزبه روز هم جایگاهش وسیع تر می شود. به جرأت می توانیم بگوییم که یوگا با هزاران راهکار می تواند انسان را از بندهای مادی و مشکلات روحی-روانی متعدد برهاند و به ذات اقدس که دوری از او علت تمام دردها می باشد، برساند. دور ماندن از عشق الهی که منشأ دغدغه های ماست بزرگترین مشکل انسان در دنیایی شده که از فضیلتهای خداگونه دور افتاده است. انسانها خسته از این همه رنج و هیاهو می خواهند که هر چه سریع تر خود را به آن منبع انرژی برسانند، تا سبک بال و آسوده بیاسایند.
یوگا با تعلیمات خاص خود مسیر را برای پویندگان حقیقت کوتاه نموده و انسان را سریعتر به خداوند که مظهر همه خوبیها و زیبائیهاست وصل می کند. یوگا پله پله و به آرامی به ما می آموزد که چگونه می توانیم با دور کردن تمام موارد غیر انسانی از وجودمان به این وصل دست یابیم و در آن غوطه ور شویم. قوی بودن جسم که اولین وسیله حرکتمان در این راه می باشد، به ما کمک می کند تا در طول مسیر مانعی برای رسیدن به مقصود نداشته باشیم.
داشتن انرژی و سوخت کافی که همان روحیه مثبت و بینش و افکار زیباست و از ذهن مان ناشی می گردد، در این مسیر جسم را همراهی می کند. تعادل و همکاری ذهن و جسم باعث تعالی روحمان می گردد. هنگامی که روح به رهایی رسید، زمان وصال و پا گذاشتن به حریم مقدس عشق الهی است که دیگر هیچ فراقی نمی ماند. هیچ دلواپسی و نگرانی در فراسوی آن وصال و رسیدن وجود ندارد، همه چیز حل شده است و دیگر پشت سری نیست که برگردیم و به آن نگاه کنیم، هر چه هست در پیش روی مان قرار گرفته و ما به حریم ملکوتی عشق و زیبایی وارد شدیم.
چون تو به صدق، عزم به وصول و یگانگی جزم کنی،
او تجلی کند،
تردید محو شود،
نادانی دور گردد،
و حقیقت به تنهایی باقی ماند.
